گزینه های روی میز حزب الله
سید حسن نصرالله هم در سخنرانی جمعه شب خود، ضمن هشدار به صهیونیستها تأکید کردند «پیام امروز از حالا به بعد، در صورتی که هر یک از اعضای کادر حزب الله یا هر جوانی از جوانان حزب الله، ترور شود، اسرائیل را مسئول دانسته و به دشمن اسرائیلی در هر زمان و مکان و به شیوه ای که آن را مناسب بدانیم، پاسخ خواهیم داد.»
در این گزارش، از گزینههای نظامی و عملیاتی اسرائیل برای انتقام «خاص» از این رژیم، رونمایی میکنیم...مقاماتی که در لیست انتظار حزبالله برای «انتقام» قرار دارند... البته یکی از این گزینهها، سرگرد "یوخای کالانگل" (Yochai Kalangel) از فرماندهان تیپ مخصوص گفعاتی (Givati) بود که در عملیات روز چهارشنبه رزمندگان حزبالله به هلاکت رسید و پیش از انتشار این گزارش، از «لیست انتظار» حذف شد.
گزینه اول: یوخای کالانگل (Yochai Kalangel)
سرگرد یوخای کالانگل فرمانده تیپ گفعاتی ارتش اسرائیل بود. 25 سال داشت. تیپ گفعاتی مجموعهای از پیاده نظام ارتش اسرائیل برای عملیات در شرایط مختلف - به عنوان نیروی زمینی و دریایی -هستند. تیپ گفعاتی همواره از جمله نیروهای پرکار در تجاوز به باریکه غزه بودهاند. این نیروها طی عملیات مختلف از سال 2002 تا تجاوز اخیر اسرائیل به غزه، شرکت داشتند و عمده فعالیت آنها نفوذ به داخل غزه، شناسایی، ترور یا ربایش فرماندهان و نیروهای حماس بوده است. همچنین کشف چند تونل حماس در غزه نیز توسط این نیروها انجام شده است.
یوخای کالانگل و بنی گانتز رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل
تیپ گفعاتی در جنگ 55 روزه نیز همزمان با حملات هوایی، دریایی و گلولهباران غزه، از زمین وارد این باریکه شدند که با مقاومت نیروهای حماس و جهاد اسلامی، با برجای گذاشتن تلفات مجبور به عقبنشینی و خروج از غزه شدند.
سه فرمانده ارشد ارتش اسرائیل که در جنگ لبنان و حمله به غزه از فرماندهان میدانی بودند
گزینه دوم: غسان علیان (Ghassan Alian) רסאן עליאן
سرهنگ غسان علیان، 42 ساله. فرمانده تیپ گولانی. او اصالتا یهودی نیست و از دروزیهای مهاجر است. کهنهکارترین افسر دروزی ارتش اسرائیل است. نفتالی بنت وزیر اقتصاد کابینه اسرائیل، او را «برادر» میخواند. سابقهای طولانی در تیپهای مختلف رزمی IDF (نیروهای دفاعی اسرائیل) داشته است. فرماندهی نیروهای ارتش اسرائیل در کرانه باختری را هم در کارنامه دارد.
آخرین فعالیتهایش به مشارکت در جنگ 2014 غزه بازمیگردد. علیان، حملات شبانه تیپ گولانی به نوار غزه را فرماندهی میکرد. در یکی از درگیریها با نیروهای مقاومت فلسطین، مجروح و به بیمارستان منتقل شد.
غسان علیان و زخمهایی که از رزمندگان فلسطینی در جنگ اخیر غزه بر صورت دارد
تیپ گولانی به عنوان زبدهترین نیروهای ارتش اسرائیل شناخته میشوند... فرمانده این تیپ که یک بار از نیروهای مقاومت فلسطین زخم خورده است، گزینه خوبی برای «سیلی» مقاومت در گامهای بعدی است.
گزینه سوم: عیال آیزنبرگ (Eyal Eizenberg) איל איזנברג
ژنرال آیزنبرگ، 50 ساله. در تهاجم اسرائیل به غزه در سال 2008 فرمانده لشکر غزه بود. هم اکنون هم فرمانده نیروهای دفاع میهنی ارتش اسرائیل است. سابقه فرماندهی در تیپ گفعاتی را نیز در کارنامه دارد. در تهاجم اسرائیل به نوار غزه در سال 2004 هم آیزنبرگ مغز متفکر اسرائیلیها بود. علاقه زیادی در به خاک و خون کشیدن مردم مظلوم باریکه غزه از خود نشان داده است. در حمله سال 2006 به لبنان هم ردپای او دیده میشود. جنگی که با شکست مفتضحانه اسرائیل همراه شد و کمیته وینوگراد، بسیاری از فرماندهان دخیل در جنگ لبنان را برکنار کرد. اما آیزنبرگ به کار خود در ارتش ادامه داد و بعد به فرماندهی لشکر غزه منصوب شد.
گزینه چهارم: یانیو آصور (Yaniv Asor)
سرهنگ دوم آصور، از فرماندهان کهنهکار گولانی و فرمانده این تیپ از 2012 تا 2014. در تهاجم سال 2006 به لبنان به همراه سرگرد "کلین" و نیروهایشان از گردان 51 گولانی وارد بنت جبیل لبنان شدند. اما سرانجام این تجاوز ضربه سنگین حزبالله و کشته شدن سرگرد "کلین" و فرار "آصور" به داخل مرزهای اشغالی بود. گردان 51 گولانی تلفات سنگینی در بنت جبیل داد. فاصله آصور با رزمندگان حزبالله به یک دیوار رسیده بود که سربازان مقاومت با نارنجک نیروهای متجاوز را هدف قرار دادند که معاون آصور، سرگرد "روی کلین" به هلاکت رسید.
یانیو آصور فرمانده پیشین تیپ گولانی یکبار تا مرز هلاکت به دست رزمندگان حزبالله پیش رفت اما جان سالم به در برده و معاون و سربازانش را در بنت جبیل از دست داده است. اما این بار در صورت تکرار حماقتی از سوی اسرائیل، معلوم نیست بار دیگر فرصت دیدار خانوادهاش را پیدا کند.
هرچند بعید به نظر میرسد اسرائیل پس از ضربه "شبعا" به این زودیها بر روی پایش بایستد و به فکر حماقتی دوباره باشد، اما لازم است همانطور که فرماندهان نظامی ایران و دبیرکل حزبالله لبنان هشدار دادند، مقامات این رژیم دیگر مقاومت و ایران را نیازمایند، که هزینهای به مراتب سنگین در مرزهای اشغالی و مراکزشان در سایر نقاط جهان خواهند پرداخت. پاسخ بعدی مقاومت «حداقلی» نخواهد بود.