نامه یک شهروند اصفهانی (با سواد و با شناسنامه) به رئیس جمهور

بسم الله الرحمن الرحیم

رویش نیوز-حسین وَتر: با توجه به این که اصفهان جهارشنبه این هفته میزبان ریاست محترم جمهور است یکی از همشهریان اصفهانی نامه ای به مناسبت صحبت های اخیر حجت الاسلام حسن روحانی به ایشان نوشته اند که در اختیار رویش نیوز قرار گرفته است.

متن این نامه را در ادامه می خوانید:

باسمه تعالی

حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای روحانی، رییس جمهور محترم

باسلام و خیر مقدم جنابعالی پیشاپیش به استان اصفهان

با عرض معذرت، برای شما که مفتخر به اجتهاد هستید از بکار بردن واژه دکتر پرهیز نمودم، بواسطه کثرت مدرک دکترای متنوع داخلی و خارجی و اینکه مبادا تصور شود که لزوما داشتن دکترا به کسی می افزاید یا نداشتنش از کسی می کاهد بخصوص برای رشته‌های علوم انسانی(حقوق، سیاست و...) مبتنی بر جهان بینی غربی، آن هم در کشوری اسلامی که روز12بهمن، سالروز ورود تجسم انسانی اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه و آله) و روح الله متکی به دانش پایدار(تعالیم وحیانی) به ایران در عصر حاضر و منتظر است.

از آنجایی که درمتن سخنان حضرتعالی در جشنواره بین المللی فارابی نکاتی در رابطه با تعریف انتقاد و مسائل سیاسی بود(به شناسه خبر:۸۴۲۶۴ مندرج در پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست ‌جمهوری اسلامی ایران مورخ 11/11/93) بر آن شدم که با ارجاع مطالب سخنرانی مذکور در پاورقی، با در نظر داشتن راهبردهای تبیینی رهبر فرزانه انقلاب مواردی را نقد و عرض بنمایم.

شایان ذکر است چون چندین بار است که با لحن بخصوصی در مقابل منتقدان موضع می‌گیرید و تعابیری بکار می‌برید که در ادبیات و توصیف قرابت معنایی با پیشوند بی... دارد (مانند: بی‌سواد، بی‌شناسنامه، بی بهشت:به جهنم، بی شجاعت:ترسو و لرزان، بی عقل سالم و...) عرض می‌شود که بنده دارای شناسنامه سازمان ثبت احوال جمهوری اسلامی و دارای سواد و تحصیلات عالیه دانشگاهی می باشم و برای اینکه شاید مهم باشد تاکید دارم که عضو هیچ حزب و جناحی نیستم. بواسطه رعایت ملاحظات عقلایی و اجتناب از شهرت با نام مستعار این مرقومه را می نگارم بخصوص در شرایطی که با منتقدان برخورد مشابه مجرمان می شود و رعایت سعه صدر مورد سفارش رهبری آنچنان که شایسته است در دولت دیده نمی شود. البته اگر مطابق شناخت عقلانی و وظیفه‌ای اقتضاء نماید برای اصلاح امور مسلمانان و جامعه اسلامی به تأسی ازالگوی جاوید تاریخ اباعبدالله الحسین(علیه السلام) تا پای جان می ایستم.(انشاءالله و بعونه)

از این مقدمه اخیرکه ناگزیر وناظر به موضع گیری های قبلی شما در قبال منتقدان بود که بگذریم در چند بند مطالبی را شاهدوار(با ارجاع به پاورقی سخنرانی ) در کارزار سیاسی کشور با 5+1خدمتتان مطرح و تقدیم می نمایم:

1.        صرف مذاکره با کشورهای قدرتمند(چه نشسته! چه ایستاده!! و چه در حال پیاده روی!!! و حتی در حالت دویدن!!!!) هیچ افتخاری[1] ندارد و به فرموده و برآورد رهبری عزیز، جای خوش بینی هم ندارد. مهم موضوع مذاکره، نوع و شیوه مذاکره و مهمتر ستانده‌ها در مقابل داده‌ها می باشد. مهم حفظ عزت، استقلال و منافع ملی و ارزشهای اساسی موردنظر ملت و ولایت است(در عمل و نه در شعار) در این سخنرانی تعبیر نمودید معنای انتقاد، راه بهتر نشان دادن است.البته انتقاد، خطاهای راه رفته را می نمایاند و پیشنهاد راه بهتر را نشان می دهد. در این رابطه شما را به پیشنهاد و راه بهتر ترسیم شده توسط رهبری فرزانه دعوت کرده و التزام عملی به آن را خواستارم(تکیه بر استعداد، توان،تلاش ملی وداخلی و قطع امید از بیگانگان و دشمنان).