نامه یک شهروند اصفهانی (با سواد و با شناسنامه) به رئیس جمهور

بسم الله الرحمن الرحیم

رویش نیوز-حسین وَتر: با توجه به این که اصفهان جهارشنبه این هفته میزبان ریاست محترم جمهور است یکی از همشهریان اصفهانی نامه ای به مناسبت صحبت های اخیر حجت الاسلام حسن روحانی به ایشان نوشته اند که در اختیار رویش نیوز قرار گرفته است.

متن این نامه را در ادامه می خوانید:

باسمه تعالی

حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای روحانی، رییس جمهور محترم

باسلام و خیر مقدم جنابعالی پیشاپیش به استان اصفهان

با عرض معذرت، برای شما که مفتخر به اجتهاد هستید از بکار بردن واژه دکتر پرهیز نمودم، بواسطه کثرت مدرک دکترای متنوع داخلی و خارجی و اینکه مبادا تصور شود که لزوما داشتن دکترا به کسی می افزاید یا نداشتنش از کسی می کاهد بخصوص برای رشته‌های علوم انسانی(حقوق، سیاست و...) مبتنی بر جهان بینی غربی، آن هم در کشوری اسلامی که روز12بهمن، سالروز ورود تجسم انسانی اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه و آله) و روح الله متکی به دانش پایدار(تعالیم وحیانی) به ایران در عصر حاضر و منتظر است.

از آنجایی که درمتن سخنان حضرتعالی در جشنواره بین المللی فارابی نکاتی در رابطه با تعریف انتقاد و مسائل سیاسی بود(به شناسه خبر:۸۴۲۶۴ مندرج در پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست ‌جمهوری اسلامی ایران مورخ 11/11/93) بر آن شدم که با ارجاع مطالب سخنرانی مذکور در پاورقی، با در نظر داشتن راهبردهای تبیینی رهبر فرزانه انقلاب مواردی را نقد و عرض بنمایم.

شایان ذکر است چون چندین بار است که با لحن بخصوصی در مقابل منتقدان موضع می‌گیرید و تعابیری بکار می‌برید که در ادبیات و توصیف قرابت معنایی با پیشوند بی... دارد (مانند: بی‌سواد، بی‌شناسنامه، بی بهشت:به جهنم، بی شجاعت:ترسو و لرزان، بی عقل سالم و...) عرض می‌شود که بنده دارای شناسنامه سازمان ثبت احوال جمهوری اسلامی و دارای سواد و تحصیلات عالیه دانشگاهی می باشم و برای اینکه شاید مهم باشد تاکید دارم که عضو هیچ حزب و جناحی نیستم. بواسطه رعایت ملاحظات عقلایی و اجتناب از شهرت با نام مستعار این مرقومه را می نگارم بخصوص در شرایطی که با منتقدان برخورد مشابه مجرمان می شود و رعایت سعه صدر مورد سفارش رهبری آنچنان که شایسته است در دولت دیده نمی شود. البته اگر مطابق شناخت عقلانی و وظیفه‌ای اقتضاء نماید برای اصلاح امور مسلمانان و جامعه اسلامی به تأسی ازالگوی جاوید تاریخ اباعبدالله الحسین(علیه السلام) تا پای جان می ایستم.(انشاءالله و بعونه)

از این مقدمه اخیرکه ناگزیر وناظر به موضع گیری های قبلی شما در قبال منتقدان بود که بگذریم در چند بند مطالبی را شاهدوار(با ارجاع به پاورقی سخنرانی ) در کارزار سیاسی کشور با 5+1خدمتتان مطرح و تقدیم می نمایم:

1.        صرف مذاکره با کشورهای قدرتمند(چه نشسته! چه ایستاده!! و چه در حال پیاده روی!!! و حتی در حالت دویدن!!!!) هیچ افتخاری[1] ندارد و به فرموده و برآورد رهبری عزیز، جای خوش بینی هم ندارد. مهم موضوع مذاکره، نوع و شیوه مذاکره و مهمتر ستانده‌ها در مقابل داده‌ها می باشد. مهم حفظ عزت، استقلال و منافع ملی و ارزشهای اساسی موردنظر ملت و ولایت است(در عمل و نه در شعار) در این سخنرانی تعبیر نمودید معنای انتقاد، راه بهتر نشان دادن است.البته انتقاد، خطاهای راه رفته را می نمایاند و پیشنهاد راه بهتر را نشان می دهد. در این رابطه شما را به پیشنهاد و راه بهتر ترسیم شده توسط رهبری فرزانه دعوت کرده و التزام عملی به آن را خواستارم(تکیه بر استعداد، توان،تلاش ملی وداخلی و قطع امید از بیگانگان و دشمنان).

2.        مُهر سکوت و محرمانگی حرفهای سیاسی، حقوقی و فنی دیپلمات های بسیار مجرب[2] را برای مردم باز و بازگو کنید تا آنها هم به تجرّب و شجاعت ایشان پی برده و به آن افتخار کنند. هر چند این مُهر سربسته برای (بقول شما)آن طرفی ها باز است و حتی با اندکی پس از مذاکرات صیغه محرمیت آن توسط همان طرفی ها برای صهیونیستها خوانده می شود.

3.        بنده شخصا با کت وعینکی[3] که گفتید بعضی ها ایراد میگیرند مشکلی ندارم و نشنیدم. حتی با اینکه بعضی اطرافیان شما کراوات[4] هم بزنند- چون شما به ایشان تذکر می دهید که این تشبه به لباس کفار است - و انشاءالله دیگر نمی زنند. اما دادن امتیازهای بزرگ و از بین بردن(اکسید کردن) دستاوردهایی که بابت آن هزینه های فراوانی داده ایم در مقابل گرفتن طلبمان از راهزنان آن هم اندک اندک و قسطی، دادن کلیه اطلاعات و امکان اجازه توافق(مداخله) بر سر آینده برنامه هسته‌ای به EU/ E3+3 (مطابق توافق ژنو موسوم به برنامه اقدام مشترک منتشره وزارت خارجه و البته نه باستناد Non Papersکه اطلاع رسانی نشده است)،... و آنچه فعلا در جریان هستیم و قابل مشاهده است قدم و لبخند زدن افراطی با و به دشمن و رفتارهای خاص در شرایطی که دشمنی و توهین (حتی به شما)می کنند، اینها جای بازنگری دارد و به زبان علماء محل تامل و اشکال است. بویژه که با در نظر داشتن نگاه راهبردی سیاست خارجی ایران به عنوان محور مقاومت و ایستادگی در برابر دیدگان کشورها و ملت های مظلوم، این رفتارها چه پیامی دارد؟مبادا آنها احساس وادادگی ازآرمانها و اصول عدالتخواهانه؛ تلقی تسلیم و رضایت به ظلم و باطل؛ برداشت خستگی ازپای فشاری بر مواضع صحیح بنمایند که موجب دلسردی آزادیخواهان جهان بشود!

4.        با تشویق ملی[5] و فراتر از آن بین المللی(البته از سوی دوستان) بسیار موافقم و مقدمه این کار به عهده دستگاه دیپلماسی است که با دانش و تجربه خود(با تاکید و گواهی شما) از ظرفیت دیپلماسی عمومی به نفع منافع ملی استفاده کند، به شرط اطلاع رسانی و شفافیت متناسب کار نه تعابیر کلی، کسل کننده و تکراری بعد هر نشست و مذاکره از قبیل اینکه: مذاکرات سختی بود؛ مذاکرات پیچیده ای بود؛ به توافق رسیدیم که مذاکره را ادامه دهیم؛ نوبت طرف مقابل است که تصمیم سیاسی بگیرد و قس علیهذا. این نحوه اطلاع نرسانی به مردم(و حتی نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی) از سوی وزارت خارجه و درعوض انتشاراخبار متفاوت و مشروح مذاکرات سؤال برانگیز در محافل رسمی و رسانه های غربی را در کنار مواضع همین طرفهای مذاکره بگذارید (که به DNAو ژن ایرانی هم رحم نمی کنند) واقعا جای تشویق میگذارد؟ شور تشویق در یک میدان ورزشی که همه شاهد کلیات،جزئیات وحتی حواشی آن هستند بیشتر است یا پشت درهای بسته این میدان(آن هم برای این طرفی ها به قول شما) در همین میدان موقع گل خوردن و امتیاز از دست دادن چه؟ما اصلا نمی دانیم در حال گل زدنیم یا گل خوردن ؟ فقط با دیدن نتایج فعلی، شواهد و قرائن به گفته شاعر:جز بر حیرتمان نیفزود!

5.        با شناختی که از ایرانیان غیور داریم هیچ ایرانی در این مواجهه برای آن طرفی ها دست نمی زند[6] اما انتظار نداشته باشید نا آگاهانه هم در فضای ابهام آلود دست افشانی کنیم. آن طرفی ها اگر به بیان شما برای جمع خودشان کف می زنند شاید بخاطر سماجت وپیگیری زیاده خواهانه شان است در حالی که بر باطل خود اتحاد دارند و ما بر حق خود چقدر اتحاد و انسجام و اصرار داریم؟ بیایید با تدبیر واقعی و صادقانه حداقل محورهای مذاکره را(نه قبل آن بخاطر اقتضائات کار، هر چند گاهی محورها و پیشنهادها قبل مذاکره در قالب بسته ارائه می شود) بلکه حداقل بعد از آن، به همراه نتایج با مردم در میان بگذارید و سؤالات و تناقضات مذاکرات را به موقع پاسخگو باشید تا از ظرفیت و نظارت مردمی، حمایت و تشویق ایشان بهره مند شوید.     

امیدوارم این مطالب کمترین را که با خیرخواهی و دلسوزی ارایه شد را با حلم، تواضع و سعه صدر (که از مشخصات اخلاقی خدمتگزاران نظام اسلامی است)پذیرا باشید و اگر در آن تذکر مفیدی بود بکار بندید.   

با احترام و آرزوی توفیق الهی - وَتْر

---

1و2_سیاست، که امروز کار بسیار بزرگ ما در امر سیاست است و ما دیپلمات‌های بسیار مجربی را در اختیار داریم، اینکه شما می‌بینید یک تیم مذاکراتی ما در برابر ۱+۵و شش کشور قدرتمند می‌ایستد و حرف می‌زند و حرف حقوقی ، سیاسی و فنی می‌زند، این افتخار برای کشور ما است.

 

[3] _ممکن است یکی ایراد بگیرد که تند و کند راه رفت، یکی کتش کج بود، یکی عینکش چه جور بود، اینها که حرف نشد.

[4] _انتشار خبر و عکس حضور مشاور رییس جمهور با کراوات در یک اجلاس بین المللی در رسانه ها و رسانه ملی.

[5] _تیم مذاکراتی چند روز پیش آمده بود که دوباره می‌خواست برگردد. دیدم که شب و روز دارند تلاش می‌کنند و شجاعانه حرف می‌زنند. تشویق ملی خیلی مؤثر است.

[6] _آن طرفی ها برای جمع خودشان کف می‌زنند ولی این طرفی‌ها معلوم نیست چه می‌کنند؟ گاهی برای آن طرفی کف می‌زنند، بعد می‌گوییم برای آن طرفی کف می‌زنید، می‌گویند انتقاد چیز خوبی است.